Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
niemoralnie — przysłów. od niemoralny Postępować niemoralnie … Słownik języka polskiego
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
manowce — Coś wiedzie, prowadzi, sprowadza itp. kogoś na manowce a) «coś wywiera niedobry wpływ na kogoś, sprawia, że ktoś zaczyna postępować nieuczciwie, źle, niemoralnie»: (...) czy poczucie etyczne, pozbawione oparcia i uzasadnienia metafizycznego nie… … Słownik frazeologiczny
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
dziwka — ż III, CMs. dziwkawce; lm D. dziwkawek wulg. «kobieta prowadząca się niemoralnie, kobieta lekkiego prowadzenia się; prostytutka» … Słownik języka polskiego
kurwić się — ndk VIa, kurwić sięwię się, kurwić sięwisz się, kurw się, kurwić sięwił się 1. wulg. «o kobiecie: uprawiać rozpustę; łajdaczyć się» 2. wulg. «zachowywać się w najwyższym stopniu niemoralnie, podle» … Słownik języka polskiego
nieetycznie — «wbrew nakazom etyki; niemoralnie, nieuczciwie» Postępować nieetycznie … Słownik języka polskiego
nieobyczajnie — «w sposób niezgodny z dobrymi obyczajami; niemoralnie, nieprzyzwoicie» Zachowywać się, wyrażać się nieobyczajnie … Słownik języka polskiego
rozpustnie — rozpustnieej przestarz. «w sposób rozpustny, rozwiązły; niemoralnie» Żyć, zachowywać się rozpustnie … Słownik języka polskiego
świntuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów 1. pot. «człowiek postępujący niemoralnie, nieprzyzwoicie; człowiek mówiący świństwa» 2. pot. «człowiek brudny, niechlujny; brudas» … Słownik języka polskiego
